HUISVESTING ARBEIDSMIGRANTEN

Arbeidsmigranten zijn niet meer weg te denken in onze samenleving. Vooral in de agrarische sector, logistieke dienstverlening en distributiecentra werken veel arbeidsmigranten. Hun huisvesting vormt echter een probleem. Het zet de leefbaarheid en woonruimte voor eigen inwoners in wijken onder druk. In veel gevallen is het niet al te best gesteld met het onderkomen van arbeidsmigranten, die vaak met te veel mensen in een woning/verblijf verkeren. Werkgevers moeten hierin hun verantwoordelijkheid verstaan. Het is hun taak om mogelijkheden te creëren voor huisvesting bij bedrijven (al dan niet tijdelijk) en/of op geconcentreerde locaties met voldoende voorzieningen.

Concreet:

- Voorkomen moet worden dat woningzoekenden worden verdrongen doordat bedrijven huizen opkopen voor verhuur aan arbeidsmigranten. Een instrument zoals de zelfbewoningsplicht kan hierbij helpen;

- Bedrijven en gemeente zorgen samen voor een aanvaardbare kwaliteit van het woon- en leefklimaat voor zowel de te huisvesten arbeidsmigranten als voor de directe omgeving;

- De kwaliteit van de huisvesting dient minimaal overeen te komen met de inrichtings- en maatvoeringseisen uit het keurmerk Stichting Normering Flexwonen (SNF), het Agrarisch Keurmerk Flexwonen (AKF) of een gelijkwaardig keurmerk;

- De verblijfsbieder is verplicht te beschikken over een exploitatievergunning (waarborgen van de leefbaarheid voor de omgeving en het zorgen voor adequaat beheer);

- Een beheerder is aansprakelijk voor de huisvesting;

- Arbeidsmigranten die op een huisvestingslocatie verblijven, staan verplicht geregistreerd in een gemeentelijk nachtregister;

- Overlastsituaties (bijvoorbeeld overbewoning) worden aangepakt.